Shabbat Shalom!
Welkom by Vayislach - En Hy Is Gestuur, hierdie week se Parasha.
Genesis 32:4 (vers 3 in die Hebreeuse Bybels) – 36:43
*~Genesis Hoofstuk 32 ~*
4 en aan hulle bevel gegee met die woorde: So moet julle aan my heer, aan Esau, sê: So sê Jakob, u dienaar—ek het as vreemdeling vertoef by Laban en daar gebly tot nou toe;
5 en
ek het beeste en esels, kleinvee en slawe en slavinne verwerf, en my
heer dit laat weet, sodat ek guns mag vind in u oë.
6 En
die boodskappers het na Jakob teruggekom en gesê: Ons het by u
broer Esau gekom, en hy trek u alreeds tegemoet en vier honderd man
saam met hom.
7 Toe
het Jakob baie bevrees en benoud geword, en hy het die mense wat by
hom was, sowel as die kleinvee en beeste en kamele in twee laers
verdeel;
8 want
hy het gedink: As Esau op die een laer afkom en dit verslaan, sal die
laer wat oorbly, vryraak.
9 En
Jakob het gesê: o ELOHIM van my vader Abraham en ELOHIM van my
vader Isak, o YAHUVEH, wat my beveel het: Gaan terug na jou land en
na jou familie, en EK sal aan jou goed doen—
10 ek
is te gering vir al die gunste en al die trou wat U aan u kneg bewys
het; want ek het met my staf oor hierdie Jordaan getrek en nou twee
laers geword.
11 Red
my tog uit die hand van my broer, uit die hand van Esau, want ek is
bang vir hom, dat hy sal kom en my doodslaan, die moeder saam met die
kinders.
12 U
het tog self gesê: EK sal sekerlik aan jou goed doen en jou
nageslag maak soos die sand van die see wat vanweë die menigte
nie getel kan word nie.
13 En
hy het die nag daar oorgebly en van wat in sy besit was, ‘n
geskenk geneem vir sy broer Esau:
14 twee
honderd bokooie en twintig bokke, twee honderd skaapooie en twintig
ramme,
15 dertig
kameelkoeie wat in die melk was, met hulle kalfies, veertig koeie en
tien bulle, twintig eselinne en tien jong esels;
16 en
hy het hulle aan sy dienaars afgegee, elke trop afsonderlik, en aan
sy dienaars gesê: Trek voor my uit, en laat ‘n plek oop
tussen trop en trop.
17 Daarop
gee hy aan die eerste een bevel en sê: As my broer Esau jou
teëkom en jou vra: Aan wie behoort jy, en waarheen gaan jy, en
wie s’n is die goed daar voor jou?
18 dan
moet jy antwoord: U dienaar Jakob s’n. Dit is ‘n geskenk
wat hy aan my heer Esau stuur; en kyk, hy self kom ook agter ons
aan.
19 En
hy het ook bevel gegee aan die tweede en aan die derde en aan almal
wat agter die troppe geloop het, en gesê: Net so moet julle
Esau antwoord as julle hom kry—
20 julle
moet sê: Kyk, ook u dienaar Jakob kom agter ons aan. Want hy
het gedink: Laat ek hom versoen met die geskenk wat voor my uit gaan,
en daarna sy aangesig sien—miskien sal hy my in guns aanneem.
21 So
het die geskenk dan voor hom uit gegaan, maar hy self het dié
nag in die laer gebly.
22 En
hy het dieselfde nag opgestaan en sy twee vroue en sy twee slavinne
en sy elf kinders geneem en deur die drif van die Jabbok getrek:
23 hy
het hulle geneem en hulle deur die rivier laat trek, ook laat
deurtrek wat aan hom behoort het.
24 Maar
Jakob het alleen agtergebly, en ‘n Man het met hom geworstel
tot dagbreek.
25 En
toe HY sien dat HY hom nie kon oorwin nie, slaan HY hom op sy
heupbeen, sodat die heupbeen van Jakob uit lit geraak het in die
worsteling met HOM.
26 Toe
sê HY: Laat MY gaan, want die dag het gebreek. Maar hy
antwoord: Ek sal U nie laat gaan nie tensy dat U my seën.
27 En
HY vra hom: Hoe is jou naam? En hy antwoord: Jakob.
28 Toe
sê HY: Jy sal nie meer Jakob genoem word nie, maar Israel; want
jy het geworstel met ELOHIM en met die mense en het oorwin.
29 Daarop
vra Jakob en sê: Maak tog U Naam bekend! En HY antwoord: Waarom
vra jy tog na MY Naam? En HY het hom daar geseën.
30 Toe
noem Jakob die plek Pniël; want, het hy gesê, ek het
ELOHIM gesien van aangesig tot aangesig, en tog is my lewe gered.
31 En
die son het vir hom opgegaan net toe hy Pnuel verby was; en hy was
mank aan sy heup.
32 Daarom
eet die kinders van Israel die heupsening, wat aan die heupbeen is,
tot vandag toe nie, omdat Hy Jakob op die heupbeen, aan die
heupsening, geslaan het.
*~Genesis Hoofstuk 33~*
1 En Jakob het sy oë opgeslaan, en toe hy meteens Esau sien aankom en vier honderd man saam met hom, het hy die kinders onder Lea en Ragel en onder die twee slavinne verdeel.
2 En
hy het die slavinne met hulle kinders eerste, en Lea met haar kinders
daaragter, en Ragel en Josef laaste opgestel;
3 maar hy self het voor hulle uit gegaan en hom sewe maal na die aarde gebuig, totdat hy by sy broer gekom het.
4 Toe loop Esau hom tegemoet en omhels hom en val hom om die hals en soen hom; en hulle het geween.
5 Daarna het hy sy oë opgeslaan en die vroue en kinders gesien en gesê: Wie het jy daar by jou? En hy antwoord: Die kinders wat ELOHIM uit genade aan u dienaar geskenk het.
6 En die slavinne het nader gekom, hulle en hulle kinders, en hul neergebuig.
7 En Lea het ook nader gekom met haar kinders en hul neergebuig; en daarna het Josef nader gekom en Ragel en hul neergebuig.
8 Daarop sê hy: Wat is jou bedoeling met daardie hele laer wat ek teëgekom het? En hy antwoord: Om guns te vind in die oë van my heer.
9 Maar Esau sê: Ek het baie, my broer! Wat joue is, laat dit joue bly!
10 Toe antwoord Jakob: Ag nee, as ek nou guns in u oë gevind het, neem dan my geskenk uit my hand aan. Want juis daarom het ek u aangesig te sien gekry soos ‘n mens die aangesig van ELOHIM sien, en u het behae in my gehad.
11 Neem tog my begroetingsgeskenk wat u aangebied is, want ELOHIM het my genade bewys, en ek het volop. En hy het by hom aangehou, sodat hy dit aangeneem het.
12 Daarop sê hy: Laat ons opbreek en verder trek, en ek sal langs jou trek.
13 Maar hy antwoord hom: My heer weet dat die kinders swak is, en dat ek lammerooie en melkkoeie by my het; as ‘n mens hulle net een dag ooreis, dan sterf al die kleinvee.
14 My heer moet maar voor sy dienaar uit trek, en ék sal op my gemak trek na die gang van die vee wat voor my uit gaan, en na die gang van die kinders, tot ek by my heer in Seïr aankom.
15 Toe sê Esau: Laat my tog van die manskappe wat by my is, by jou laat staan. En hy antwoord: Waarvoor dan? Laat my guns in die oë van my heer vind!
16 So het Esau dan dié dag teruggegaan padlangs na Seïr toe.
17 Maar Jakob het na Sukkot weggetrek en vir hom ‘n huis gebou en takkrale vir sy vee gemaak. Daarom het hy die plek genoem Sukkot.
18 En Jakob het behoue aangekom by die stad Sigem wat in die land Kanaän is, toe hy van Paddan-Aram gekom het—hy het sy laer voor die stad opgeslaan
19 en die stuk grond gekoop waar hy sy tent opgeslaan het, van die seuns van Hemor, die vader van Sigem, vir honderd geldstukke.
20 Daar het hy ook ‘n altaar opgerig en dit genoem: (EL ELOHE YISRAEL) Die ELOHIEM van Israel is ELOHIEM.
*~Genesis Hoofstuk 34~*
1 En Dina, die dogter van Lea, wat sy vir Jakob gebaar het, het uitgegaan om die dogters van die land te leer ken.
2 Toe
Sigem, die seun van Hemor, die Hewiet, die vors van die land, haar
sien, het hy haar gegryp en met haar gemeenskap gehad en haar
onteer.
3 En
sy siel het verkleef geraak aan Dina, die dogter van Jakob; en hy het
die dogter liefgehad en na die hart van die dogter gespreek.
4 Sigem
het ook met sy vader Hemor gespreek en gesê: Neem daardie
dogter vir my as vrou.
5 Toe
Jakob dan hoor dat hy sy dogter Dina onteer het, was sy seuns by sy
vee in die veld; en Jakob het geswyg totdat hulle gekom het.
6 En
Hemor, die vader van Sigem, het na Jakob uitgegaan om met hom te
spreek.
7 En
die seuns van Jakob het uit die veld gekom toe hulle dit hoor; en die
manne was gegrief en baie kwaad, omdat hy ‘n skanddaad in
Israel begaan het deur met die dogter van Jakob gemeenskap te hou: so
iets mag nie gebeur het nie.
8 Toe
spreek Hemor met hulle en sê: Die siel van my seun Sigem is
verlief op julle dogter: gee haar tog aan hom as vrou
9 en
verswaer julle met ons: gee aan ons julle dogters, en neem vir julle
ons dogters.
10 Bly
maar by ons woon, en die land sal voor julle oop lê; woon en
trek rond daarin en verwerf vaste besittings daarin.
11 En
Sigem sê vir haar vader en haar broers: Laat my guns vind in
julle oë, en wat julle van my eis, sal ek gee.
12 Vra
my ‘n baie groot koopprys en geskenk, en ek sal dit gee soos
julle aan my sê; gee my net die dogter as vrou.
13 Toe
antwoord die seuns van Jakob vir Sigem en Hemor, sy vader, met
bedrog—hulle het so gespreek, omdat hy hulle suster Dina onteer
het—
14 en
sê vir hulle: Ons kan dit nie doen om ons suster aan ‘n
man te gee wat die voorhuid het nie, want dit sou ‘n skande vir
ons wees.
15 Net
op hierdie voorwaarde kan ons inwillig: as julle word soos ons
deurdat almal wat manlik is onder julle, besny word.
16 Dan
sal ons ons dogters aan julle gee, en ons sal julle dogters vir ons
neem; en ons sal by julle woon en een volk word.
17 Maar
as julle nie na ons luister om besny te word nie, dan neem ons ons
dogter en ons trek weg.
18 En
hulle woorde was goed in die oë van Hemor en in die oë van
Sigem, die seun van Hemor.
19 En
die jongman het nie versuim om dit te doen nie, want hy het sin gehad
in die dogter van Jakob, en hy was die mees geëerde in die hele
huis van sy vader.
20 Toe
gaan Hemor en sy seun Sigem na die poort van hulle stad, en hulle
spreek met die manne van hul stad en sê:
21 Hierdie
manne lewe in vrede met ons; daarom, laat hulle in die land woon en
daarin rondtrek: die land lê mos alkante toe wyd voor hulle.
Ons kan hulle dogters vir ons as vroue neem, en ons sal ons dogters
aan hulle gee.
22 Maar
net op hierdie voorwaarde sal die manne inwillig om by ons te woon,
om een volk te word: as almal wat manlik is onder ons, besny word
soos hulle besny is.
23 Hulle
vee en hulle besittings en al hulle diere—sal dit nie ons s’n
wees nie? Laat ons net inwillig, sodat hulle by ons kan bly woon.
24 En
hulle het geluister na Hemor en na sy seun Sigem almal wat uit sy
stadspoort uitgegaan het; en almal wat manlik was, is besny, almal
wat uit sy stadspoort uitgegaan het.
25 Maar
op die derde dag, toe hulle in die pyn was, neem die twee seuns van
Jakob, Símeon en Levi, broers van Dina, elkeen sy swaard, en
hulle oorval die sorgelose stad en slaan almal dood wat manlik was.
26 Hulle
slaan ook Hemor en sy seun Sigem dood met die skerpte van die swaard;
daarna neem hulle Dina uit die huis van Sigem uit en vertrek.
27 Die
seuns van Jakob het op die gesneuweldes afgekom en die stad
geplunder, omdat hulle hulle suster onteer het.
28 Hulle
kleinvee en hulle beeste en hulle esels—wat in die stad en in
die veld was—het hulle weggeneem.
29 En
al hulle goed en al hulle kinders en hulle vroue het hulle as
gevangenes weggevoer en as buit, en ook alles wat in die huise was.
30 Toe
sê Jakob vir Símeon en Levi: Julle het my ontroer dat
julle my gehaat gemaak het by die inwoners van die land, die
Kanaäniete en Feresiete, terwyl ek ‘n klein klompie is. As
hulle hul teen my versamel, sal hulle my verslaan, en ek sal verdelg
word, ek en my huis.
31 Toe
antwoord hulle: Hoe durf hy dan ons suster as ‘n hoer behandel!
*~Genesis Hoofstuk 35~*
1 Daarna het ELOHIEM vir Jakob gesê: Maak jou klaar, trek op na Bet-el en woon daar; en bou daar ‘n altaar vir EL wat aan jou verskyn het toe jy op die vlug was vir jou broer Esau.
2 Toe
sê Jakob aan sy huisgesin en aan almal wat by hom was: Verwyder
die vreemde gode wat onder julle is, en reinig julle en trek ander
klere aan;
3 en
laat ons klaarmaak en optrek na Bet-el; en ek sal daar ‘n
altaar bou vir EL wat my geantwoord het op die dag van my benoudheid
en by my was op die weg wat ek gegaan het.
4 Toe
gee hulle aan Jakob al die vreemde gode wat in hulle besit was, en
die ringe aan hulle ore, en Jakob het dit begrawe onder die
terpentynboom wat by Sigem is.
5 En
toe hulle weggetrek het, kom daar ‘n skrik van ELOHIEM op die
stede rondom hulle, sodat hulle die seuns van Jakob nie agternagejaag
het nie.
6 So
het Jakob dan in Lus aangekom wat in die land Kanaän is dit is
Bet-el—hy en al die mense wat by hom was.
7 en
hy het daar ‘n altaar gebou en die plek El Bet-el genoem, omdat
ELOHIEM daar aan hom geopenbaar is toe hy vir sy broer gevlug het.
8 En
Debora, die oppasser van Rebekka, het gesterwe, en sy is begrawe
onderkant Bet-el, onder die eikeboom. En hulle het dit genoem: Eik
van geween.
9 Toe
verskyn ELOHIEM weer aan Jakob, by sy terugkoms uit Paddan-Aram, en
HY seën hom;
10 en
ELOHIEM sê vir hom: Jou naam is Jakob; jy sal verder nie Jakob
genoem word nie, maar Israel sal jou naam wees. En HY het hom Israel
genoem.
11 Verder
sê ELOHIEM vir hom: EK IS EL SHADDAI, die Almagtige. Wees
vrugbaar en vermeerder. ‘n Nasie, ja, ‘n menigte van
nasies, sal van jou afstam, en konings sal uit jou lendene voortkom.
12 En
die land wat EK aan Abraham en Isak gegee het, sal EK aan jou gee; en
aan jou nageslag ná jou sal EK die land gee.
13 Toe
het ELOHIEM van hom af opgevaar op die plek waar HY met hom gespreek
het.
14 En
Jakob het ‘n gedenksteen opgerig op die plek waar HY met hom
gespreek het, ‘n gedenksteen van klip, en daarop ‘n
drankoffer uitgegiet en olie daarop gegooi.
15 En
Jakob het die plek waar ELOHIEM met hom gespreek het, Bet-el genoem.
16 Daarna
het hulle van Bet-el af weggetrek. En toe daar nog ‘n kort ent
pad was om by Efrat te kom, moes Ragel baar; en sy het dit swaar
gehad by die bevalling.
17 En
terwyl sy dit swaar het by die bevalling, sê die vroedvrou vir
haar: Wees nie bevrees nie, want dit is ook ‘n seun vir u.
18 En
toe haar siel uitgaan—want sy het gesterwe—noem sy hom
Ben-Oni. Maar sy vader het hom Benjamin genoem.
19 So
het Ragel dan gesterwe; en sy is begrawe op die pad na Efrat, dit is
Betlehem.
20 En
Jakob het ‘n gedenksteen op haar graf opgerig; dit is die
gedenkteken van die graf van Ragel tot vandag toe.
21 En
Israel het weggetrek en sy tent opgeslaan aan die ander kant van
Migdal-Eder.
22 En
terwyl Israel in dié land woon, het Ruben gegaan en met Bilha,
sy vader se byvrou, gemeenskap gehad. En Israel het dit gehoor. En
die seuns van Jakob was twaalf.
23 Die
seuns van Lea was: Ruben, die eersgeborene van Jakob, daarna Símeon
en Levi en Juda en Issaskar en Sébulon.
24 Die
seuns van Ragel: Josef en Benjamin.
25 En
die seuns van Bilha, die slavin van Ragel: Dan en Náftali.
26 En
die seuns van Silpa, die slavin van Lea: Gad en Aser. Dit is die
seuns van Jakob wat vir hom in Paddan-Aram gebore is.
27 En
Jakob het by sy vader Isak gekom in Mamre, by Kirjat-Arba, dit is
Hebron, waar Abraham as vreemdeling vertoef het, en ook Isak.
28 En
die dae van Isak was honderd en tagtig jaar.
29 En
Isak het die asem uitgeblaas en gesterwe, en hy is by sy volksgenote
versamel, oud en afgeleef. En sy seuns Esau en Jakob het hom begrawe.
*~Genesis Hoofstuk 36~*
1 En dit is die geskiedenis van Esau, dit is Edom.
2 Esau
het sy vroue geneem uit die dogters van Kanaän: Ada, die dogter
van Elon, die Hetiet, en Oholibáma, die dogter van Ana, die
dogter van Síbeon, die Hewiet;
3 en
Basmat, die dogter van Ismael, die suster van Nébajot.
4 En
Ada het vir Esau gebaar Élifas, en Basmat het gebaar Réhuel.
5 En
Oholibáma het gebaar Jehus en Jáelam en Korag. Dit is
die seuns van Esau wat vir hom gebore is in die land Kanaän.
6 Toe
neem Esau sy vroue en sy seuns en sy dogters en al die mense van sy
huis, sy vee en al sy diere en al sy besittings wat hy in die land
Kanaän verwerf het, en hy trek na ‘n land, wég van
sy broer Jakob af;
7 want
hulle besittings was te groot om saam te woon, en die land van hulle
vreemdelingskap kon hulle nie dra vanweë hulle vee nie.
8 En
Esau het gaan woon in die gebergte Seïr. Esau, dit is Edom.
9 Dit
is dan die geskiedenis van Esau, die vader van die Edomiete, in die
gebergte Seïr.
10 Dit
is die name van die seuns van Esau: Élifas, die seun van Ada,
die vrou van Esau; Réhuel, die seun van Basmat, die vrou van
Esau.
11 En
die seuns van Élifas was: Teman, Omar, Sefo en Gáetam
en Kenas.
12 En
Timna was ‘n byvrou van Élifas, die seun van Esau; en sy
het vir Élifas gebaar Amalek. Dit is die seuns van Ada, die
vrou van Esau.
13 En
dit is die seuns van Réhuel: Nahat en Serag, Samma en Missa.
Dit was die seuns van Basmat, die vrou van Esau.
14 En
dit was die seuns van Oholibáma, die dogter van Ana, die
dogter van Síbeon, die vrou van Esau—sy het vir Esau
gebaar Jehus en Jáelam en Korag.
15 Dit
is die stamhoofde onder die seuns van Esau. Die seuns van Élifas,
die eersgeborene van Esau, was: die stamhoof Teman, die stamhoof
Omar, die stamhoof Sefo, die stamhoof Kenas,
16 die
stamhoof Korag, die stamhoof Gáetam, die stamhoof Amalek. Dit
is die stamhoofde van Élifas in die land Edom; dit is die
seuns van Ada.
17 En
dit is die seuns van Réhuel, die seun van Esau: die stamhoof
Nahat, die stamhoof Serag, die stamhoof Samma, die stamhoof Missa.
Dit is die stamhoofde van Réhuel in die land Edom. Dit is die
seuns van Basmat, die vrou van Esau.
18 En
dit is die seuns van Oholibáma, die vrou van Esau: die
stamhoof Jehus, die stamhoof Jáelam, die stamhoof Korag. Dit
is die stamhoofde van Oholibáma, die dogter van Ana, die vrou
van Esau.
19 Dit
is die seuns van Esau, en dit is hulle stamhoofde. Dit is Edom.
20 Dit
is die seuns van Seïr, die Horiet, die eerste inwoners van die
land: Lotan en Sobal en Síbeon en Ana
21 en Dison en Eser en Disan. Dit is die stamhoofde van die Horiete, die seuns van Seïr in die land Edom.
22 En
die seuns van Lotan was Hori en Hemam; en die suster van Lotan was
Timna.
23 En
dit is die seuns van Sobal: Alwan en Manáhat en Ebal, Sefo en
Onam.
24 En
dit is die seuns van Síbeon: Aja en Ana. Dit is dié Ana
wat die warm fonteine in die woestyn gekry het toe hy die esels van
sy vader Síbeon opgepas het.
25 En
dit is die seuns van Ana: Dison; en Oholibáma was die dogter
van Ana.
26 En
dit is die seuns van Dison: Hemdan en Esban en Jitran en Keran.
27 Dit
is die seuns van Eser: Bilhan en Saäwan en Akan.
28 Dit
is die seuns van Disan: Us en Aran.
29 Dit
is die stamhoofde van die Horiete: die stamhoof Lotan, die stamhoof
Sobal, die stamhoof Síbeon, die stamhoof Ana,
30 die
stamhoof Dison, die stamhoof Eser, die stamhoof Disan. Dit is die
stamhoofde van die Horiete volgens hulle stamme in die land Seïr.
31 En
dit is die konings wat geregeer het in die land Edom voordat daar ‘n
koning geregeer het oor die kinders van Israel:
32 Bela,
die seun van Beor, het geregeer in Edom; en die naam van sy stad was
Dinhába.
33 En
ná die dood van Bela het Jobab, die seun van Serag, van Bosra,
in sy plek geregeer.
34 En
ná die dood van Jobab het Husam, uit die land van die
Temaniete, in sy plek geregeer.
35 En
ná die dood van Husam het Hadad, die seun van Bedad, wat die
Mídianiete verslaan het in die veld van Moab, in sy plek
geregeer, en die naam van sy stad was Awit.
36 En
ná die dood van Hadad het Samla van Másreka in sy plek
geregeer.
37 En
ná die dood van Samla het Saul van Réhobot, aan die
rivier, in sy plek geregeer.
38 En
ná die dood van Saul het Baäl-Hanan, die seun van Akbor,
in sy plek geregeer.
39 En
ná die dood van Baäl-Hanan, die seun van Akbor, het Hadar
in sy plek geregeer; en die naam van sy stad was Pahu; en die naam
van sy vrou was Mehetábeël, die dogter van Matred, die
dogter van Mésahab.
40 Dit
is die name van die stamhoofde van Esau, volgens hulle geslagte,
volgens hulle woonplekke, met hulle name: die stamhoof Timna, die
stamhoof Alwa, die stamhoof Jetet.
41 die
stamhoof Oholibáma, die stamhoof Ela, die stamhoof Pinon,
42 die
stamhoof Kenas, die stamhoof Teman, die stamhoof Mibsar,
43 die
stamhoof Mágdiël, die stamhoof Iram. Dit is die
stamhoofde van Edom, volgens hulle verblyfplekke in die land van
hulle besitting. Dit is Esau, die stamvader van die Edomiete.